سیدباقر حسینی دانشیار دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه علم و صنعت ایران طی پیامی گفت: پیشرفتهای شگرف در روشهای انتقال اطلاعات، فرآیند آموزش و یادگیری را دستخوش تغییر کرده است. این تغییرات باعث شده است تا فضاهای آموزشی قدیمی پاسخگوی نیازهای جدید نباشد.
از اینرو لازم است برای تطبیق محیطهای آموزشی با نیازهای روز راهکاری یافت. علاوه بر این تحقیفات متعدد نقش محیط کالبدی را در افزایش کیفیت آموزش اثبات کرده است. این تاثیر توجه بیش از پیش جامعه دانشگاهی، مهندسی و مدیران را به موضوع طراحی و ساخت فضاهای آموزشی طلب میکند.
تامل در فضاهای آموزشی کشور بیانگر ناخوانایی این فضاها از طرف مخاطب اصلی آنها یعنی دانشآموزان، دانشجویان، مدرسین است. استیلای تفکرات مدرنیستی و فروکاست معماری به محصولی صنعتی، در دهههای اخیر باعث فاصله گرفتن این محیطها از نیازهای اسنانی و تعریف آن به صورت یک واحد مستقل و منقطع از نقش اجتماعی آن شده است.
این موضوع در کنار رشد کمی مدارس و دانشگاهها باعث شد که ابعاد کیفی، فرهنگی و انسانی فضاهای آموزشی مورد مغفول بماند. امید است همایش ملی معماری فضاهای آموزشی شروعی در تغییر نگاه مسئولین به امر حساس و خطیر ساخت فضاهای آموزشی باشد.