امروزه در فضای دانشگاهی جهان، رویکرد میان رشته ای در مقام آموزش و پژوهش به عنوان روش و رویکردی جدید در نهاد علم اهمیت بسیاری یافته است. عوامل متعددی مانند توسعه علم، نیازهای محققان و دانشجویان، ضرورت های موضوعات پژوهشی و مشکلات ناشی از تفکیک های سنتی در رشته‌های مختلف علوم سبب تحولات درونی نهاد علم و گرایش فزاینده به رویکرد میان رشته ای شده اند. بر این اساس مباحث میان رشته‌ای به عنوان مبنایی برای توسعه علوم در دنیای امروز را هم در سطح مباحث نظری و مفهومی و هم در عرصه های عملیاتی و کاربردی علوم مد نظر داشت.
درباره کنفرانس
حوزه ساخت و ساز نیز از این موضوع مستثنی نیست؛ افزون بر آن رشد بیشتر شهر نشینی و شهری شدن در کشور ما توجه به بستر لازم آن یعنی ساخت و ساز را بیشتر از گذشته طلب مینماید. سه رشته عمران، معماری و مدیریت شهری که ریشه مشترکی در گذشته داشته اند و بنا بر تخصصی شدن علم در برهه ای از تاریخ، از یکدیگر جدا شده اند لازم به توضیح است محیط زیست نیز مهم ترین مولفه زیست انسان‌ها محسوب می‌شود؛ اما تاکنون ارزش واقعی و مساعدت های آن به درستی مشخص نشده، به نحوی که یکی از مهم ترین چالش های پیش روی دولت ها در قرن بیست و یکم، بحران های زیست محیطی می‌باشد. به همین دلیل دولت ها تلاش می نمایند تا با اتخاذ سیاست ها و برنامه های مختلف مبتنی بر نتایج حاصل از پیمایش های میدانی، بر مشکلات زیست محیطی فائق آیند و یا این که آثار منفی کارکردهای انسان بر محیط زیست را کاهش دهند. امید است که این کنفرانس بتواند با دستاوردهای خود در دراز مدت رونق ساخت و ساز را فراهم سازد و باعث کاهش اثرات منفی زیست محیطی گردد.
کنفرانس سالانه مهندسی عمران، معماری و توسعه مدیریت شهری سعی دارد با نزدیک نمودن پژوهشگران این سه حوزه نیازهای عمومی علم را برآورده سازد و به صورت خاص سبب رشد و شکوفایی پژوهش های بینابینی در حوزه ساخت وساز و مدیریت شهری کشور شود.